Woensdag 19 okt.: De Epiloog: Stax, Sun en Gibson


We bezoeken het Stax museum van de recording studio's waar vooral veel soul artiesten, maar ook blueslegenden als Albert King, platen hebben opgenomen. Er is nu ook een academy die jonge artiesten opleidt.






Ike en Tina Turner


Het museum geeft een beknopte samenvatting van de verschillende muziekstromingen in de jaren 50, 60 en 70 en hoe die ontwikkelden en vermengden. 


Doordat we meegemaakt hebben hoe de kerkdiensten hier verlopen, begrijpen we een stuk beter dat veel soul- en blues artiesten hun oorsprong hebben in de kerk.



Van diverse  grootheden zoals Ray Charles, Sam Cooke en James Brown wordt de levensloop beschreven en geïllustreerd.




Diverse artiesten woonden destijds in de buurt van de studio, zoals op deze kaart te zien is.


Heel vaak zie we Steve Cropper (hier rechts) op de foto met verschillende artiesten. Hij was gitarist bij Booker-T and the MG's, maar daarnaast was hij vaste studiomuzikant bij Stax.
Hij is inmiddels ruim 70 jaar.
We hebben hem vorige week zien optreden op het King Biscuit festival in Helena






Hier de wanden met platenhoezen van de top LP's uit die tijd.


De limousine van Isaac Hayes; het toppunt van kitsch


Ook hier weer een giftshop natuurlijk


Onderweg van Stax naar Sun een paar sfeerplaatjes.








In het stukje Amerika dat wij de afgelopen weken gezien hebben zijn ontzettend veel kerken.




Sun Records, de bakermat van veel grote (blues) artiesten.





Nog steeds kun je hier laagdrempelig je eigen opnames laten maken.
o.a. de Juke Joints hebben hier een CD opgenomen. Wellicht een idee voor Double-V

Zo ging dat vroeger, met Sam Phillips aan de knoppen

Het Sun museum wordt al vele jaren elke dag druk bezocht vanuit de hele wereld

We worden rondgeleid door een enthousiast Rock 'n Roll meisje, dat goed begrepen heeft hoe je voor grotere fooi moet zorgen.

Een kleine greep uit de grootheden die hier opgenomen hebben.

De eerste keer dat er met een vervormde gitaarsound werd opgenomen (door Ike Turner), ontstond dat toevallig omdat een kapotte speaker provisorisch gerepareerd werd met krantenpapier. Die sound werd populair en werd later electronisch geproduceerd.

Dit is de meest beroemde foto van Sun: "the million dollar quartet".
Het is een foto van een  jamsessie op 4 december 1956. Aan de sessies deden Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins en Johnny Cash mee. Ze zijn min of meer toevallig tegelijk aanwezig.
Alleen Jerry Lee Lewis (the last man standing) leeft nog.
Voor het uitgebreide verhaal klik hier.



Dit nummer leek teveel op Hound Dog (alleen andere tekst) en dus moest Rufus Thomas een fikse boete betalen wegens schending van auteursrechten.
Destijds mocht er in sommige clubs niet opgetreden worden met een drumstel, omdat dat teveel Rock 'n Roll was. Men loste het op met papier onder de snaren te stoppen en de gitaar in het juiste ritme te "strummen" zodat het geluid van een snare-drum werd geproduceerd. (We kregen een goed klinkende demo van onze gids)


De kleine studio, waar in tientallen jaren weinig aan veranderd is.

Ook Elvis heeft nog door deze microfoon gezongen.




Ons laatste programma-onderdeel is een bezoek aan de Gibson gitaarfabriek in Memphis


Onze gitaristen wanen zich weer in een (dure) snoepwinkel

Geert speelt en rifje voor Bert.


Deze basgitaren lijken ons wel wat voor de basgitarist van Double-V
Co checkt nog even of een gitaar van $ 5.000,- ook echt een betere sound produceert.
We krijgen een rondleiding door de fabriek, waarbij we helaas niet mogen fotograferen of filmen.
Het is indrukwekkend om te zien hoe de gitaren grotendeels handmatig gemaakt worden.
In Memphis worden alleen de "hollow body" gitaren gemaakt.
hier een filmpje dat we op youtube vonden van de tour 

Ons "laatste avondmaal" is echt op z'n Amerikaans. We eten bij Hooters: Veel herrie van 8 tv-schermen, vet eten (de smaak viel niet tegen) en bediening door dames met een plastic glimlach.


Volgens Bert die hier al eerder was in '93, is de kwaliteit (niet alleen van het voedsel) wel wat verminderd.



Nou ja, oordeel zelf maar.

Hoe Bert door de dames gezien wordt blijkt wel uit het opschrift op de rekening. Ik hoop maar dat "Daddy" niet al te letterlijk bedoeld is. (wij waren er niet bij in '93)

EPILOOG

We kunnen terugzien op een zeer geslaagde trip, waarbij we de roots van de Blues, Soul, Zydeco en diverse andere muziekstijlen in verschillende vormen gevonden hebben:
In de optredens van de oorspronkelijke muzikanten of hun opvolgers tijdens de festivals en op Beale Street en Bourbon Street.
In de verschillende musea, geboorteplaatsen en begraafplaatsen waar veel bewaard is gebleven en waar alle feiten en verbanden goed duidelijk worden.
In het ervaren hoe de mensen hier leefden en leven op de katoenplantages, in de juke joints en hoe het er aan toe gaat tijdens de kerkdiensten.
En last but not least: We hebben veel plezier met elkaar gehad.

Morgen, donderdag 20 oktober vliegen we weer naar Nederland met vlucht KL6016 die vertrekt om 19.35 vanuit Memphis en aankomt op Schiphol op vrijdag 11.25

In de komende weken zullen we dit blog nog aanvullen en bijschaven, zodat we ook voor onszelf een compleet en afgerond reisverslag hebben.

We vinden het leuk dat het blog door veel mensen gevolgd is en we nodigen iedereen, die dat nog niet gedaan heeft, uit om via een reactie te laten weten wat je vindt van onze reis en van het blog.
Als een reactie via het blog niet lukt, kun je een email sturen naar bcggblues@gmail.com

Have a nice day,
Bert, Co, Geert, Gerrit

Dinsdag 18 okt.: Via Tupelo naar Memphis; Elvis the King, BB King en hun opvolgers

In Tupelo bezoeken we eerst de muziekwinkel.
Wat wordt daar in onze Van geladen?

Een akoestische flying-V

Die resonator komt er nog een keer bij Co


De gitaar voor hemelse klanken


Effectbejag
Filmpje met demo volgt


Alles wijst er op dat we in de buurt van Elvis komen






Geboortehuis van Elvis in Tupelo






Het is niet groot binnen




Een koelkast die werkt op ijsblokken, daarom noemen veel mensen het een ijskast.







Het kerkje waar Elvis leerde zingen en enthousiast werd voor muziek.
Er werd een film vertoond op drie wanden die een beeld gaf van hoe een kerkdienst destijds verliep.
Elvis in zijn jonge jaren en de winkel waar hij zijn eerste gitaar kocht
Onderweg van Tupelo naar Memphis zijn we eindelijk een keer snel genoeg om een Walmart trailer te fotograferen


Bij Graceland in Memphis krijgen we onze koptelefoons voor de audiotour uitgereikt

De inrichting van Graceland is nog in de originele staat zoals het was in 1977 bij de dood van Elvis; boven in de privé-vertrekken mogen we niet kijken











Hier bewonderen we de vele prijzen die Elvis heeft gewonnen

En de vele gouden en platina LP's die hij kreeg. In totaal verkocht hij meer dan 1 miljard exemplaren

Elvis gaf ook veel aan goede doelen

Het zwembad van Graceland.
Ja, het regent en de temperatuur is gehalveerd naar 15 graden

Het portaaltje van de racketball vleugel die nu als tentoonstellingsruimte fungeert


De begraafplaats van Elvis en zijn verwanten





Het huis op Graceland is minder groot dan ik had verwacht


We hebben gekozen voor de platinum tour, dus we gaan ook naar de tentoonstellingen van de auto's en de vliegtuigen van Elvis




Na elk onderdeel kom je vanzelf weer terecht in één van de vele giftshops

Elvis was gek op riemgespen






We sluiten de tour af om kwart voor 6 en gaan terug naar ons Days Inn hotel om ons op te frissen



's Avond zijn we weer terug in Beale street, waar we onze trip 2 weken geleden begonnen zijn.
Ondanks de kou is het toch behoorlijk druk.

We eten in de BB King club en daar blijkt niet Sherman Robertson op te treden zoals wij verwachtten, maar Patrick Dodd met een goeie band, die nummers spelen van Stevie Ray Vaughan, Hendrix en Gov't Mule.




Vanaf de bovenverdieping hebben we goed overzicht

Na het eten naar de platenwinkel, waar we nu wel cd's van Michael Burks kunnen vinden


Patrick Dodd heeft blijkbaar ook in Rum Boogie Cafe verderop in Beale street opgetreden

In de Blues Hall speelt ook weer een leuke band

Rum Boogie Cafe hangt vol met gitaren



En daar zien we Brandon Santini weer optreden, die twee weken geleden in de Blues Hall stond.
We kopen hun nieuwste CD met allemaal eigen nummers.
Afgelopen zomer hebben ze opgetreden in Kwadendamme.

Wat zijn die jongens goed!
Moe, maar voldaan gaan we naar ons hotel om uit te rusten voor de laatste dag in Memphis.